คลิกหนังสือเพื่อดาวน์โหลด

Blog

บทสวดของฉัน บทที่ 426

06 January 2021 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 426 บทรำพึงวันปีใหม่ 2021 ข้าแต่พระเป็นเจ้า ขณะที่ลูกกำลังเขียนบทสวดบทนี้ถวายแด่พระองค์ เป็นวันของปีใหม่ 2021 แล้วพระเจ้าข้า เช่นเดียวกับทุกปี ลูกจะรำพึงถึงปีที่ผ่านมา ปี 2020 ที่เพิ่งผ่านพ้นไปแล้วนั้น นักธุรกิจเรียกว่า “เป็นปีปราบเซียน” ในขณะที่วงการแพทย์เรียกว่า “เป็นปีปราบแพทย์” สำหรับลูกเอง ขอเรียกปี 2020 ว่า “เป็นปีปราบมนุษย์”! ในปี 2020 ลูกเชื่อว่าไม่มีมนุษย์คนใดที่ชีวิตไม่ถูกกระทบกระเทือนไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง ไม่ว่าจะร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐีหรือยากจนเป็นยาจก ถูกกระทบกระเทือนหมด ถ้วนทั่วหน้ากัน ลูกเองเดี๋ยวนี้ตื่นมา ยังนั่งอยู่บนเตียง ไม่ทันจะลงจากเตียง ต้องรีบคว้ามือถือมาเปิดดู ไม่ใช่จะอ่านไลน์หรือข้อความอื่นใด แต่เพื่อตรวจดูสภาพของอากาศ แล้วก็ติดตามข่าวของการระบาดของโรคไวรัสที่กำลังระบาดทั่วโลก โดยเฉพาะในประเทศไทยของเรานี้ เพื่อลูกจะได้เตรียมตัวได้ถูกว่าต้องใส่หน้ากากชนิดไหน ชนิดกันฝุ่น PM2.5 หรือกันไวรัส หรือใส่มันไปทั้งสองชั้นเลย เพราะลูกชายบอกกับลูกว่าหน้ากากต่างชนิดใช้ป้องกันต่างสาเหตุกัน 🙁 ใช่แล้ว! โลกมนุษย์เราหมุนมาถึงขึ้นที่มนุษย์ต้องสวมหน้ากากเข้าหากัน (จริงๆ) เพื่อความอยู่รอด! วันนี้เป็นวันหยุด ไม่ต้องรีบลุกลงจากเตียง อากาศในห้องนอนก็ยังบริสุทธิ์อยู่เพราะมีเครื่องกรองอากาศ กรองมาทั้งคืน นั่งสำรวจชีวิตในปีที่ผ่านมาก่อนเป็นไร ในปีที่ผ่านมา […]

บทสวดของฉัน บทที่ 425

24 December 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 425 คริสต์มาสปี 2020 ข้าแต่พระเป็นเจ้า ขณะที่ลูกกำลังเขียนบทสวดนี้ถวายแด่พระองค์ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันฉลองพระคริสตสมภพอีกปีหนึ่งแล้ว เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน แล้วลูกก็อดคิดไม่ได้อีกว่า การฉลองคริสต์มาสแต่ละปีนั้น ความหมายหรือแก่นแท้ของการฉลองคืออะไร? แล้วลูกก็สรุปกับตัวเองว่าความหมายน่าจะต่างกันสำหรับแต่ละคน แต่ละครอบครัว บ้างก็อาจจะเป็นเวลาที่ต้องซื้อของขวัญให้แก่ผู้ที่ตนรัก เวลาที่สมาชิกของครอบครัวมารับประทานอาหารค่ำด้วยกัน เวลาที่ไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ เพราะเป็นช่วงปลายปีควบกับวันหยุดส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ได้หยุดยาวเลย อีกทั้งปลายปีก็มักจะเป็นเวลาที่อากาศโดยทั่วไปจะเย็นสบาย ต่างๆ เหล่านี้เป็นต้น แต่เหตุผลที่กล่าวมาข้างต้นนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นเหตุผลการฉลองคริสต์มาสทางโลก ทางวัตถุ สำหรับพวกเราคริสตชนแล้ว วันฉลองพระคริสตสมภพควรจะต้องมีความหมายลึกซึ้งมากกว่าแค่การซื้อของขวัญ การเลี้ยงฉลอง และการท่องเที่ยวไหม? ลูกไม่ทราบว่าความหมายของการฉลองคริสต์มาสสำหรับคริสตชนคนอื่นๆ คืออะไร แต่สำหรับลูกแล้ว ขออนุญาตเขียนเป็นภาษาอังกฤษหนึ่งประโยคว่า “It’s all about gratitude.” คือ เป็นการกตัญญูรู้คุณ กตัญญูต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงส่งพระบุตรลงมาบังเกิดเป็นมนุษย์เช่นพวกเราทั้งหลาย เพื่อไถ่บาปพวกเราที่ทำบาปมากมาย ประโยคนี้พวกเราในฐานะคริสตชนได้ยินครั้งแล้วครั้งเล่า ซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ลูกถามตัวเองว่า เป็นประโยคที่มีความหมายลึกซึ้งสำหรับคริสตชนทั่วโลกแค่ไหน อย่างไร ถึงขนาดที่พวกเราเองจะยอมสละชีพถ้าจำเป็น เพื่อตอบแทนพระคุณของพระองค์ในพระพันธกิจอันยิ่งใหญ่นี้ไหม? ลูกเองไม่ได้เกิดมาในครอบครัวคริสตชน แต่ได้มาเป็นลูกของพระองค์คนหนึ่งโดยพระพรและพระเมตตาของพระองค์ ตลอดระยะเวลา 2 ทศวรรษเศษที่ผ่านมา ลูกได้ไตร่ตรองและเพ่งพินิจถึงหลักธรรมคำสอนบางหลักที่พวกเราได้ฟังการเทศนาเป็นประจำจนบางครั้งบางหลักธรรมเกือบจะกลายเป็นประโยคบอกเล่าที่เราฟังด้วยความเคยชิน จนความหมายที่แท้จริงที่สุดแสนจะลึกซึ้งกลายเป็นประโยคธรรมดาๆ หนึ่งในหลักธรรมที่ลูกกล่าวถึงนี้คือประโยคที่ว่า […]

บทสวดของฉัน บทที่ 424

24 December 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 424 ทฤษฎีสามเหลี่ยม ข้าแต่พระเป็นเจ้า การศึกษาพระวาจาของพระองค์ตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมา ได้เปลี่ยนแปลงความคิดความอ่าน ตลอดจนวิถีการดำรงชีวิตของลูกไปโดยสิ้นเชิง ระหว่างเส้นทางแห่งความเชื่อของลูกเพราะพระวาจาของพระองค์ ลูกจึงได้คิดทฤษฎีขึ้นมาอันหนึ่ง ที่ทำให้ลูกสามารถก้าวข้ามปัญหาอุปสรรค ตลอดจนอะไรต่อมิอะไรในการรับใช้พระองค์ได้ ทฤษฎีสามเหลี่ยมเรขาคณิตเกี่ยวอะไรกับการรับใช้พระเจ้า? A คือมุมบนของสามเหลี่ยม คือพระผู้เป็นเจ้า B คือตัวลูกอยู่มุมล่างซ้าย C คือเพื่อนมนุษย์ อยู่มุมล่างขวา จากการได้รับการถูกกระทำ ความไม่จริงใจ การถูกใส่ร้าย การถูกทอดทิ้ง การทำความดีหรือแม้ความรักต่อเพื่อนมนุษย์ที่ไม่ได้รับการตอบสนอง ทำให้ลูกเกือบจะเลิกทำความดีไปหลายครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่ง อยู่ดีๆ ลูกก็คิดถึงภาพของสามเหลี่ยม ซึ่งแน่นอนต้องเป็นการดลใจของพระจิตเจ้า 🙂 ที่ลูกท้อในการทำความดีก็เพราะลูกมัวแต่ต้องการการตอบสนองการทำความดีของลูกจากเพื่อนมนุษย์ ซึ่งมักจะไม่ได้มากกว่าได้ อย่ากระนั้นเลย ตัดความต้องการการตอบสนองจากเพื่อนมนุษย์เลย แล้วเปลี่ยนมาเป็นการทำความดีเพื่อถวายแด่พระเจ้า จะดีกว่าไหม? คิดง่าย แต่ทำยากกกก……. ลูกใช้เวลาเป็นสิบปีในการพยายามตัดเส้นเชื่อมระหว่าง B และ C โดยการให้เหลือเป็นแค่ one way จาก B ไปสู่ C โดยไม่หวังมีเส้นจาก C ตอบกลับ […]

บทสวดของฉัน บทที่ 423

02 November 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 423 ลูกา 2:51 ข้าแต่พระเป็นเจ้า ในสองทศวรรษที่ผ่านมา ลูกได้ค้นพบด้วยชีวิตของลูกว่า หากคริสตชนคนใดศึกษาและเข้าใจและปฏิบัติตามพระวาจาของพระเจ้าแล้ว เขาจะเป็นเหมือนต้นไม้ปลูกไว้ริมลำธาร ออกผลตามฤดูกาล ใบเขียวสดไม่เหี่ยวแห้ง เขาคิดจะทำการใดก็สำเร็จทุกประการ สดุดี 1:3 แต่ … พระวาจาบทไหนล่ะ ที่มีความสำคัญกว่าบทอื่นๆ นอกจากบทที่ว่า “ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน นี่คือบทบัญญัติเอกและเป็นบทบัญญัติแรก มัทธิว 22:37-38” แล้ว ลูกว่าทุกบทมีความสำคัญและเราต้องปฏิบัติตาม (ให้ได้มากที่สุด) จึงจะเกิดผลในด้านได้รับพระพรอย่างเต็มเปี่ยมในชีวิตของเรา แม้ว่าพระวาจาบางบทจะเป็นที่รู้จักแพร่หลายมากกว่าบทอื่นๆ มีอยู่บทหนึ่ง “พระมารดาทรงเก็บเรื่องทั้งหมดเหล่านี้ไว้ในพระทัย ลูกา 2:51” เป็นการอธิบายถึงปฏิกิริยาของแม่พระหลังจากที่พระนางและนักบุญโยเซฟเข้าใจว่าพระเยซูพลัดหลงกับท่าน แต่เมื่อพบกับพระเยซูแล้ว พระบุตรของพระนางกลับถามว่า “พ่อกับแม่ตามหาลูกทำไม …” แม้พระวาจาบทนี้จะไม่เป็นบทที่ถูกหยิบยกขึ้นมาศึกษาหรืออ้างถึงบ่อย สำหรับลูก บทนี้มีความหมายลึกซึ้ง เป็นบทที่แสดงถึงความสุภาพ ความอ่อนน้อม และความสำรวมของแม่พระ ทั้งๆ ที่ในฐานะเป็นพระมารดา พระนางย่อมจะมีสิทธิ์ในการต่อว่าหรือแม้กระทั่งตำหนิพระเยซู ซึ่งเป็นพระโอรสของพระแม่ว่า ลูกทำให้แม่และพ่อต้องกังวล ต้องเป็นห่วง … […]

บทสวดของฉัน บทที่ 422

02 November 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 422 พระสมณสาส์น FRATELLI TUTTI ข้าแต่พระเป็นเจ้า พระพรของพระเจ้ามาทันเวลาเสมอสำหรับผู้ที่มีความเชื่อความศรัทธาและความวางใจในพระองค์ เมื่อต้นเดือนต.ค. 2020 ที่ผ่านมา ในขณะที่ลูกต้องการกำลังใจจากพระองค์ที่สุด สำหรับการดำเนินโครงการ Food Waste ที่ลูกได้พยายามก่อตั้งมาทั้งปี ลูกสาวคนเล็กของลูกก็ส่งบทความที่เป็นพระสมณสาส์นล่าสุดของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส FRATELLI TUTTI มาให้ลูกอ่าน ลูกตั้งหน้าตั้งตาอ่านใหญ่เลย มีข้อความที่ “โดนใจ” ลูกมากมาย แต่ลูกขออัญเชิญเพียงบางบทจากพระสมณสาส์นนี้ที่ลูกรู้สึกว่าเกี่ยวกับโครงการของลูกเท่านั้น มาเขียนในบทสวดของฉันบทนี้ พระเจ้าข้า ……. Francis felt himself a brother to the sun, the sea and the wind, yet he knew that he was even closer to those of his own flesh. […]

บทสวดของฉัน บทที่ 421

29 September 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 421 คริสตชนกับความทุกข์ของคนอื่น ข้าแต่พระเป็นเจ้า ลูกเชื่อว่าคริสตชนทุกคนที่เป็นลูกของพระองค์ต้องเคยขอพระพรจากพระองค์ไม่มากก็น้อย บางคนอาจจะสวดขอพระพรทุกวัน บ้างอาจจะนานๆ ครั้ง บ้างก็เวลามีปัญหา มีความทุกข์ แล้วแต่ความสัมพันธ์ของคนๆ นั้นกับพระองค์ แต่ลูกเชื่อว่าเวลาที่ผู้ใดมีความทุกข์ ผู้นั้นมักจะคิดถึงพระเจ้าและขอให้พระองค์ทรงช่วยบรรเทาทุกข์ให้เขา แม้ผู้ที่ไม่มีความเชื่อในพระองค์ ยามที่ตกทุกข์ได้ยาก ยังคิดถึงพระเจ้าและขอความช่วยเหลือจากพระองค์เลย แล้ว … ถ้าเราเห็นผู้อื่นมีความทุกข์ในฐานะคริสตชนซึ่งเป็นลูกของพระเจ้าล่ะ เราทำอะไรหรือเปล่า หรือคิดในใจว่าธุระไม่ใช่ หรือไม่คิดด้วยซ้ำ ความทุกข์ของคนอื่น ไม่ใช่เรื่องของเรา … ลูกเอง หลังจากเหตุการณ์ที่ร้ายๆ ได้ผ่านพ้นไปหมด ลูกมองย้อนหลัง แล้วลูกก็รำพึงกับตัวเองว่า การที่พระเจ้าทรงอนุญาตให้ฉันต้องพบกับความทุกข์ทุกรูปแบบในสองทศวรรษที่ผ่านมานั้น เพื่อให้ฉันเข้าใจถึงความรู้สึกของผู้ที่ประสบปัญหาในรูปแบบต่างๆ และเมื่อมีโอกาสจะได้สามารถช่วยเหลือ หรือช่วยบรรเทาใจหรือบรรเทาทุกข์ให้เพื่อนพี่น้องเหล่านั้นได้ เริ่มจากการเข้าใจถึงการที่ใครคนหนึ่งที่ตกอยู่ในสภาพแห่งความทุกข์ตามลำพัง และไม่มีใครสักคนอยู่ใกล้ๆ หรือเข้าใจหรือให้กำลังใจเลยนั้น มันว้าเหว่ มันทุกข์ทรมานเพียงใด เพราะลูกผ่านความทุกข์เช่นนั้นมาแล้ว และทราบดีว่าความทุกข์เช่นนี้ที่ลูกเรียกว่าเป็นความทุกข์แบบ “ขังเดี่ยว” นี่แหละ จะเป็นสาเหตุให้คนๆ นั้นคิดไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ พูดง่ายๆ คือ อยากฆ่าตัวตาย ซึ่งลูกก็ผ่านประสบการณ์นั้นมาแล้วเช่นกัน ลูกจึงใช้เวลาถึง 2 ปีในการก่อตั้งศูนย์บรรเทาใจเพื่อให้ผู้ที่หมดหวังในชีวิตและอย่างว้าเหว่สามารถโทรเข้าหาใครสักคนที่เขาไม่รู้จัก แต่แคร์พอที่จะรับฟังปัญหานั้นๆ […]

บทสวดของฉัน บทที่ 420

10 September 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 420 ความเชื่อแบบคนตาบอด (Blind Faith) ข้าแต่พระเป็นเจ้า ลูกเริ่มเขียนบทสวดของฉันตั้งแต่ก่อนลูกเป็นลูกของพระองค์เสียอีก ในช่วงที่ชีวิตมีความทุกข์มากมาย ลูกเป็นห่วงว่าการสวดภาวนาอย่างเดียวจะไม่เพียงพอ เพราะวันๆ มีคนมีความทุกข์สวดอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากพระองค์มากมายทั่วโลก การสวดภาวนาของลูกอาจถูกกลบโดยผู้อื่นที่สวดภาวนาดังกว่าลูก (คิดแบบคนโง่เขลาเบาปัญญาเช่นเคย) จึงได้เขียนบทสวดถวายแด่พระองค์ด้วย โดยส่วนใหญ่จะเป็นการกราบทูลถึงความทุกข์ต่างๆ ของลูกเพื่อขอความเมตตาจากพระองค์เสริมการสวดภาวนา ต่อมาเมื่อเป็นลูกของพระองค์โดยสมบูรณ์แล้ว มีเพื่อนฆราวาสขอสิ่งที่ลูกเขียนไปลงสารวัดของเขา ลูกจำได้ว่าในวันแรกที่ลูกสาวคนเล็กพิมพ์บทสวดของฉันเพื่อไปตีพิมพ์ในสารวัดของเพื่อน ลูกปรารภกับลูกสาวว่าจะมีคนอ่านบทสวดของหม่ำมี้ไหมหนอ? ลูกสาวตอบด้วยความมั่นใจว่ามีแน่นอน 2 คนค่ะ หม่ำมี้และหนูค่ะ J เวลาผ่านไป 2 ทศวรรษกว่า ความทุกข์ของลูกได้ค่อยๆ หมดลงทีละอย่างๆ แต่การเขียนบทสวดของฉันกลับกลายเป็นพระพรอย่างที่ลูกเองไม่เคยคาดถึง ด้วยความถ่อมตนว่าบทเขียนของลูกไม่น่ามีคุณค่าพอที่จะลงสารวัด ลูกจึงได้นำพระวาจาอย่างน้อยหนึ่งบทมาประกอบกับบทสวดของฉันทุกบท จากการที่ลูกต้องศึกษาพระวาจาอย่างจริงๆ จังๆ นี้เอง ลูกก็ได้ค่อยๆ ค้นพบพระองค์ และตามมาด้วยการค่อยๆ ค้นพบตัวเอง J และตอนนี้ ลูกคิดว่าน่าจะมีคนอ่านบทสวดของฉันมากกว่า 2 คนแล้ว J และปรากฎว่าจะมีผู้อ่านส่งทั้งจดหมายหรืออีเมล์มาให้กำลังใจแก่ลูก มาขอบคุณลูก สำหรับสิ่งที่ลูกเขียน เพราะไปโดนใจพวกเขา บางครั้งในการพบปะกันก็จะมีคนมาคุยกับลูกถึงบทนั้นบทนี้ที่ลูกเขียน ทุกข้อคิดเห็น ทุกกำลังใจจะมีความหมายสำหรับลูกมาก […]

บทสวดของฉัน บทที่ 419

10 September 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 419 ความเชื่อ บทที่ 1 ข้าแต่พระเป็นเจ้า ลูกพูดเสมอว่า มีสองสิ่งในโลกนี้ที่ซื้อขายกันด้วยเงินไม่ได้ถ้าเป็นของแท้ นั่นคือ ความรักและความเชื่อ แต่สิ่งหลังคือความเชื่อนั้น แม้จะซื้อขายด้วยเงินไม่ได้ แต่ปลูกฝังกันได้ โดยเฉพาะถ้าตั้งแต่เด็กๆ เมื่อ 4 ปีก่อน ครอบครัวของลูกได้รับลูกสุนัขตัวหนึ่งมาเลี้ยง ตอนมันอายุได้เดือนเดียว เพื่อนของเพื่อนลูกสาวคนเล็กเป็นคนส่งมา ข้อมูลมีว่าเจ้าลูกสุนัขตัวนี้น่าสงสารมาก พี่น้องและแม่ของมันถูกเทศบาลจับไปหมดในคืนฝนตกคืนหนึ่ง เหลือมันตัวเดียว ลูกสุนัขตัวเล็กๆ ยืนตัวสั่น ตัวเปียกปอนไปหมดอยู่ใต้ชายคาบ้านตึกแถวข้างตลาดแห่งหนึ่ง เพื่อนของเพื่อนลูกสาวไปเจอเข้า จึงเอามันไปบ้านเพื่อดูแลชั่วคราว ก่อนที่จะหาบ้านอุปการะมันถาวรต่อไป ลูกสาวคนเล็กเอารูปลูกสุนัขตัวนี้ให้ลูกและสมาชิกคนอื่นในครอบครัวดู ทุกคนลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าไปรับมาเลี้ยงเถอะ ดูมันเป็นลูกสุนัขที่น่าสงสารมาก แต่ก็น่ารักดี อีกอย่างหนึ่ง เรากำลังจะย้ายบ้านและบ้านใหม่ควรมีสุนัขเฝ้าและดูแลบ้าน ทุกคนในครอบครัวรักเจ้าลูกสุนัขตัวนี้มาก หน้าตามันเป็นพันธุ์ทาง พวกเราต่างเดากันว่าคงเป็นพันธุ์ไทยผสมบีเกิ้ล ดูจากหูมันและสีก็เป็น pattern สีน้ำตาลบนพื้นขาว เจ้าตูบน้อยค่อยๆ โตขึ้นเป็นสุนัขหนุ่มรูปร่างสง่างาม แต่พร้อมๆ กับความเจริญเติบโตของร่างกาย นิสัยของมันก็ค่อยๆ ปรากฏ มันดุมากและกัดคนไม่เลือกหน้า แม้แต่เจ้าของ ลูกสาวคนเล็กของลูกซึ่งรักและเล่นกับมันทุกวันก็ถูกกัด ลูกเองก็ถูกกัดตั้ง 3ครั้ง ไม่นับเพื่อนของลูกชายที่ถูกกัดที่ฝ่ามือเพราะเอื้อมมือจะไปลูบหัวมัน จนต้องไปรักษาที่โรงพยาบาลเป็นเดือน […]

บทสวดของฉัน บทที่ 418

01 September 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 418 การประกาศข่าวดีใหม่ในยุค New Normal ข้าแต่พระเป็นเจ้า วันก่อนมีซิสเตอร์ท่านหนึ่งโทรมาคุยกับลูกถึงเรื่องการประกาศข่าวดีใหม่ (New Evangelization) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งปีนี้ ปีค.ศ. 2020 เป็นปีพระวาจา พวกเราในฐานะคริสตชนคาทอลิกมีความร้อนรนแค่ไหนในหน้าที่นี้ซึ่งควรจะถือว่าเป็นหน้าที่หลักของการเป็นคริสตชน บังเอิญปีนี้มีอุปสรรคตัวเบ้อเริ่มขวางกั้นชีวิตพวกเราอยู่ นั่นคือโรคระบาดโควิด-19 แต่ในช่วงประเทศปิดหลายเดือนที่ผ่านมา มีพระสงฆ์ที่มีความเชี่ยวชาญทางด้านพระคัมภีร์ได้สอนพระวาจาทางสื่อสมัยใหม่ ทั้ง Facebook ทั้ง Youtube ทุกคืน รวมทั้งพระสังฆราชที่สอนพระวาจาตามลำดับของไบเบิ้ลไดอารี่ทุกวัน และยังมีพระสงฆ์อีกหลายองค์ที่เทศน์สอนพระวาจาของพระเจ้าทางสื่อออนไลน์สมัยใหม่ การเทศน์สอนของผู้ใหญ่ในพระศาสนจักรโดยใช้สื่อทันสมัยเช่นนี้ บังเกิดผลกับพวกเราคริสตชนคาทอลิกไหมหนอ? เราคุยกันในหลายแง่มุมเป็นเวลาถึงครึ่งชั่วโมงและจบการสนทนาว่าเราควรจะหาทางช่วยกันทำให้การประกาศข่าวดีเป็นเรื่องมีชีวิตชีวา กระตือรือร้นในชีวิตของคริสตชนคาทอลิกในประเทศไทยได้อย่างไร หลังจากวางหูกับซิสเตอร์ ลูกคิดถึงคำถามที่ลูกถามตัวเองมาตลอด เมื่อปีที่แล้ว เราฉลองการกำเนิดของมิสซังสยามมาครบ 350 ปี ด้วยความชื่นชมยินดี แต่ตัวเลขของคริสตชนคาทอลิกในประเทศไทยมีราว 350,000คน โดยคร่าวๆ บวกลบนิดหน่อย โอ! ดูจะเป็นตัวเลขที่คล้องจองกันพอดีเลย ทำไม? ลูกเป็นคริสตชนตัวเล็กเกินไปที่จะสามารถไปวิเคราะห์ถึงสาเหตุตัวเลขนี้ได้ ลูกได้แต่วิเคราะห์ถามประสาลูกของพระองค์ตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่ใส่ใจในการประกาศข่าวดีของพระองค์เป็นชีวิตจิตใจ ทำไมพี่น้องคริสเตียนเกือบทุกคนจึงถือการประกาศข่าวดีเป็นหน้าที่หลักของพวกเขา? ประการแรกเลย เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขาได้รับการปลูกฝังจนเข้าไปในจิตสำนึกเลยว่า การประกาศข่าวดีเป็นหน้าที่หลักของการเป็นคริสตชนที่ดี ยกตัวอย่างในกรณีของลูก ในช่วงของการแสวงหาพระเจ้า ลูกได้เข้าไปทางคริสตจักร ขอบคุณพระเจ้า การรับการปลูกฝังนั้นได้ฝังรากในจิตใจของลูกจนกลายเป็นจิตสำนึกว่า […]

บทสวดของฉัน บทที่ 417

22 July 2020 | 0 comments | บทสวดของฉัน

บทที่ 417 บทรำพึงของลูก ข้าแต่พระเป็นเจ้า ในการเขียนบทสวดของลูกทุกครั้ง ลูกจะเขียนเรื่องราวที่จะถวายแด่พระองค์ แล้วค่อยไปหาบทพระวาจามาประกอบตอนท้าย แต่ในวันนี้ ลูกขอสลับลำดับการเขียนบทสวดบทนี้ พระเจ้าข้า วันก่อน ลูกได้รำพึงกับพระองค์หลังการสวดภาวนาตอนเช้าถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ได้เกิดขึ้นกับชีวิตของลูกในช่วงปีที่ผ่านมาในบริบทของการรับใช้พระองค์ของลูก ต่อมาลูกก็มาอ่านพระคัมภีร์ แล้วลูกก็อุทานกับตัวเองด้วยความตื่นเต้นว่า ใช่เลย! ใช่เลย! ใช่เลย! ลูกจึงขออนุญาตนำพระวาจาของพระองค์มานำบทเขียนของลูก ดังต่อไปนี้ พระเจ้าข้า “จงพากเพียรในการภาวนา” โรม 12:12 ใช่แล้ว! พระเจ้าข้า ลูกสวดภาวนาเช้าและกลางคืน (เป็นไฟล์ทบังคับตัวเอง 🙂 ) และกลางวันหากมีโอกาส (Optional) (บทสวดของลูกบทที่ 413) “อย่าเฉื่อยชา จงมีจิตใจกระตือรือร้นในการรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า” โรม 12:11 ใช่อีก! พระเจ้าข้า ตั้งแต่ลูกรับศีลล้างบาปเป็นลูกของพระองค์อย่างสมบูรณ์เมื่อ 2 ทศวรรษก่อน ลูกก็มีใจร้อนรน เปี่ยมไปด้วยความตั้งใจจริงที่จะรับใช้พระองค์ และแม้ว่าเส้นทางการรับใช้พระองค์ของลูกจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ลูกก็เดินหน้าต่อไป ลูกร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ในขณะที่เท้าถูกขวากหนามทิ่มตำ ลูกขอบพระคุณพระองค์ ในขณะที่หัวใจบอบช้ำ แล้วสิ่งอัศจรรย์ก็เกิดขึ้นกับชีวิตของลูกตลอดมา การขอบพระคุณพระเจ้าอย่างต่อเนื่อง ทำให้ลูกสามารถมองข้ามปัญหาต่างๆ […]

About Me

Moving the Mountain
A real life story more intriguing than a novel

คลิกหนังสือเพื่อดาวน์โหลด

Blog

About Me

Newsletter Subscribe

Categories

Related Posts